Milczenie słów

W każdym trudnym doświadczeniu staram się szukać dobrych stron, nazywam je perłami. Dzięki nim inaczej zaczynam patrzeć na otaczającą mnie rzeczywistość, postrzegam dany czas i doświadczenie jako dar. Obecna sytuacja jest ciężka dla każdego z nas. Gdy w grudniu usłyszałam o koronawirusie z Chin, to perspektywa epidemii była czymś dalekim, niezagrażającym nam tutaj w Polsce. Dziś wiem, że były to złudne marzenia, świat   został całkowicie zdominowany przez ten wirus, a my wszyscy kolejne dni spędzamy w domu, śledząc zwiększające się liczby zarażonych i umierających. Czy w tym doświadczeniu znalezienie pereł jest możliwe? Tak, jest możliwe! Okazuje się, że wszystkiego nagle jest dla naszej rodziny „więcej”: - więcej modlitwy i pragnienia Eucharystii. Zobowiązania, które dawniej przychodziły z takim trudem, dziś nie są już żadnym problemem, a wręcz przeciwnie jest jeszcze więcej potrzeby wyciszenia i kontemplacji. - więcej jest nas. Czas, świat jakby się zatrzymał. Szkoła i

Wychowanie to miłość, wsparcie i wymaganie . Niby nic trudnego, a jednak nie jest to takie proste. Na początku tego postu proponuję Wam małe ćwiczenie. Na kartce napiszcie sobie pytanie: „ Do czego wychowujemy dzieci?” – odpowiedzi zapiszcie w podpunktach. Jakie są pierwsze Wasze myśli, gdy patrzycie na tę listę? Kiedy ja robiłam to ćwiczenie, to przede wszystkim pojawił się we mnie podziw i szacunek wobec moich rodziców. Zrozumiałam, jak wielkie zadanie wykonali przez te wszystkie lata mojego dzieciństwa. Zrozumiałam, jak wielkim wyzwaniem jest wychowanie. Perspektywa wypełnienia wszystkich podpunktów z mojej listy wydała mi się nie do końca wykonalna. Wiele razy robiłam to zadanie z rodzicami na spotkaniach opiekunowskich. Tłumaczyłam im jak trudna, a zarazem piękna jest droga poznawania oraz wychowywania własnych dzieci. Jednocześnie jest to droga, na której każdy z nas popełni jakiś błąd, bo choć nasze cele są wzniosłe i piękne (kochający rodzic chce dla swoje